Hastane Günleri

Hastaneye yatmadan bir kaç gün önce kendime video kamera aldım. Öleceğimden korkuyordum ve ölmeden önce hiç olmazsa kaydedilmiş birkaç görüntüm olsun istedim. Kafamdaki kocaman tümör hayatımı derinden etkiledi. Karakterimin çok değişip değişmediğimi bilemiyorum, sanırım aynı kaldım. Asıl değişimi yıllar sonra kibirli olduğumu keşfettiğimde yaşadım. Kibirlilik ayrı bir konu, belki başka zaman...
Hastanede ameliyata alınmadan önce gerekli tetkikler yapılırken ziyaretçilerimden arta kalan zamanlarda ya yazı yazıyordum ya da kendimi kameraya çekiyordum. Her ne kadar kolay bir ameliyat olacağı söylense de neticede kafama temas edecek havanın bana neler yapacağını kestirmek zordu. Küçük bir hatayla görme yetimi kaybedebilir yada düşünme kabiliyetim zayıflayabilirdi. Kendimle ilgili önemsediğim şeyleri ameliyata girmeden önce not düşmek zorundaydım.
Hayatta en önemsediğim insanla bir kez daha küsüşmüştük. Kendimi çevremde bir çok insan olmasına rağmen yalnız hissediyordum. Bir çeşit vasiyet bırakır gibi bırakacaktım yazdıklarımı ve çektiklerimi.